Grafisch kunstenaar Mike Winkelmann heeft een digitale collage van zijn werk voor een leuk bedrag verkocht. Datzelfde werk zie je hierboven, dus hoe kan iemand daar dan eigenaar van zijn? Dankzij blockchain. 5.000 tekeningen Winkelmann
Mijn fotografische aanpak is veranderd. Vroeger maakte ik foto’s en verdiepte ik mij in de fotografie. Inmiddels -10 jaar later- maak ik foto’s en verdiep ik mij in het onderwerp dat ik fotografeer. Door erover
Je ziet honderden foto’s per dag. De meesten bekijk je nauwelijks langer dan een seconde. Ben je in een museum, dan komen daar nog 6 seconden bij. Waardeloos voor wie zich wil bekwamen in de
Vlakbij mijn huis heeft iemand een flyer op een lantaarnpaal geplakt. Daarop staat een foto van een kleine kat die ‘sinds gisteren’ is vermist. Die flyer hangt er al een jaar, en iedere keer verwonder
Iets dat mij vaak wordt gevraagd: ben ik een amateur- of professionele fotograaf? Lastig, want de definitie daarvan zwabbert nogal, afhankelijk van wie mij de vraag stelt. Maar deze week kwam ik een lijstje tegen
Grappig hoe je sommige foto’s volstrekt kunt vergeten. Zoals dit beeld, dat ik destijds niet had gemarkeerd in Lightroom. Direct toen ik de foto zag, hoorde ik het nummer Make your own kind of music
Het Meisje met de Parel bestaat eigenlijk gewoon uit een verzameling scheurtjes, klodders, penseelharen en correcties. Middels een microscoop en camera kijken we zo voorbij het schilderij en zien we de afzonderlijke delen. Voor een
Ik fotografeerde deze week in Rotterdam en had daarna behoefte om foto’s te bekijken van een wereld die niet bestaat. Bij nadere beschouwing misschien niet zo vreemd, als je ziet wát voor foto’s ik maakte
Ik kan er geen pijl op trekken: artikelen waarvan ik denk dat het hits zijn, worden dat niet. En blogs die ik in 20 minuten in elkaar flans, blijken idioot populair. Maar als ik terugkijk
Internet puilt uit van de eindejaarslijstjes. Maar ik heb dit jaar geen zin om hetzelfde te doen. Mijn blik bleef vandaag hangen bij een sentimenteel verhaaltje over de pinguïns hierboven. En omdat ik aan het
In mijn top 10 van vrolijke momenten dit jaar: de pakketbezorger die aanbelt. Dat zegt vooral wat over dit jaar, maar dat daargelaten. In dit artikel zet ik mijn vier meest zinvolle aankopen van dit
Wie stopt er nog sokken? Ik zou niet eens weten hoe dat moet. Ik gooi dingen weg als ze kapot zijn. En dat terwijl ik deels door Bert & Ernie ben opgevoed, die mij al
Peter de Krom fotografeerde vier jaar lang een palmboom in Hoek van Holland. De 17 meter lange boom bleek – hoe verrassend – niet bestand tegen het Nederlandse klimaat. En misschien ook niet tegen de
Soms kijk ik naar een film en denk ik reflexmatig die staan veel te dicht op elkaar. Een tel later besef ik dat de film vóór corona is opgenomen. Toen alles nog anders was. Diezelfde
Is jouw foto-archief een onontwarbare bende waarin je geen enkele foto meer terugvindt? Geeft niks. Microsoft heeft een algoritme ontwikkeld dat titels bij foto’s bedenkt waarmee je zo de juiste foto opduikelt. Schijnbaar kiest dat
Het motto van dit blog – een foto liegt de waarheid – wordt steeds meer waarheid. Voorheen kon alleen de doorgewinterde Photoshopper mijn gezichtsuitdrukking aanpassen. Nu kan iedereen het, je hoeft enkel een schuifje te
In februari dit jaar – toen Nederland nog dacht dat corona zich netjes aan landsgrenzen hield – bestonden er alleen lage resolutiefoto’s waarop corona een vage vlek was. Inmiddels kan iedereen een ruwe schets van
Ik zie de laatste tijd overal foto’s. Geen echte foto’s, maar flarden die me doen denken aan foto’s uit fotoboeken, tentoonstellingen, of omdat ik er iets over schreef op dit blog. Het gebeurt vanzelf; je
Fotograferen hoort bij vakantie. Maar het is – in mijn geval – een ánder soort fotografie. Kiekjes, landschappen en selfies van mij en mijn vriend. Vroeger had ik een oordeel over dat soort foto’s, nu
Wit is zelden écht wit. Dat komt omdat het omgevingslicht vaak een kleur bevat. In het echt heb je dat amper door, maar op foto’s is het effect soms zeer storend. Gelukkig kun je dan
In mijn dag zit 24 uur. Die besteed ik aan van alles. Maar als ik goed in iets wil worden, moet ik bewuster met die uren omgaan. Dan is dus de vraag: wat ben ik
Ik kwam deze week in de krant een klein berichtje tegen dat zomaar mijn geploeter als fotograaf kan oplossen. Voor 165 euro kan ik mezelf tot Certified Artist omdopen. Dat zou mij dan moeten helpen
Een paar jaar geleden was ik in Rome, ik volgde er een workshop bij fotograaf Alex Webb. Lopend langs de Trevi-fonteinen zag ik een kolkende, fotograferende massa. Ik maakte ook een foto, gedrag is nu
Ik heb een hekel aan ijskoud water. Maar thuiswerken doet rare dingen met je. Dus begin april had ik het onhebbelijke idee om de werkdag te starten met een duik in zee. De watertemperatuur was
Afgelopen week was ik op zoek naar een geschikte fotolocatie in Rotterdam. Eentje die past bij mijn thema. Diezelfde dag had ik de app Randonautica gedownload. Ik liet het zoeken aan de app over. En
Heel lang geleden kwam ik dit plaatje tegen op internet. Ik denk er sindsdien vaak aan. Want het is van toepassing op zowat alle dagelijkse situaties. Ook fotografie. Of misschien wel juist fotografie. Tijd om
Deze foto maakte ik in 2007. Ik denk uit verveling, aangezien ik – zo te zien – met mijn scriptie bezig was. Alle spullen uit de foto zijn verdwenen. Net zoals (bijna) alle boeken die
167 jaar geleden waren er twee mannen aan het kaarten. De één zit met zijn gedachten verzonken in de mogelijkheden van zijn kaarten. En de ander … die lacht. En dat zien we bijna nooit
Onlangs las ik een artikel uit 2016 van mezelf met daarin een kijkoefening. Leuk, dacht ik, dat ga ik eens doen. Maar ik bakte er niks van. Dus hier komt die kijkoefening nog eens. Plus
Ik las deze week iets dat krachtig samenvat wat ik op dit blog op talloze manieren probeer te vertellen. Iets over zelfstandige naamwoorden en werkwoorden. Vrees niet: het is geen lesje Nederlands, het gaat over