Op bezoek bij: Sander van Wettum
Ik heb mijn eerste after-lockdown expositie alweer bezocht. En niet alleen dat, ik sprak ook met de fotograaf zelf. In 2016 nam ik deel aan een cursus Stedelijk Landschap bij SKVR, waar Sander docent was.
Ik heb mijn eerste after-lockdown expositie alweer bezocht. En niet alleen dat, ik sprak ook met de fotograaf zelf. In 2016 nam ik deel aan een cursus Stedelijk Landschap bij SKVR, waar Sander docent was.
Peter de Krom fotografeerde vier jaar lang een palmboom in Hoek van Holland. De 17 meter lange boom bleek – hoe verrassend – niet bestand tegen het Nederlandse klimaat. En misschien ook niet tegen de
Het is een bekend fenomeen: gezichten herkennen in levenloze objecten. Sommige fotografen doen niet anders. Ik vind het een beetje makkelijk. Recentelijk kwam ik echter een voorbeeld tegen dat mijn aandacht wél greep. Annemieke Tonnaer
Badplaatsen in de winter zijn bepaald geen trekpleisters. Maar wél voor Sander van Wettum: hij toont de absurditeit van deze plekken zodra de beoogde doelgroep – toeristen – er niet is. De resulterende mistroostigheid leent
Op vlooienmarkten vind je dozen vol foto’s die niemand meer wil hebben. Omdat de personen ons niks zeggen. Ernst Lalleman ziet dat anders. Hij vond zes dozen vol portretfoto’s van de Haagse bevolking uit de
Sommige schilderijen zijn vooral interessant om het verhaal. Zoals de Singelbrug van Breitner; een doek dat eigenlijk meer op een foto lijkt. Hoe komt dat? En waarom staan er twee data bij het bordje in
Soms gebeuren er rare dingen, ongeveer tegelijkertijd. Zo was ik onlangs op het Kleinpolderplein en maakte daar een – dacht ik – vrij originele foto. Enkele weken later kwam ik ‘mijn’ foto tegen. Cas Oorthuys
We hebben een nieuwe Fotograaf des Vaderlands. Wat dat precies inhoudt is mij onduidelijk, maar wat ik wél weet is dat Jan-Dirk van der Burg bij Nederland hoort als ware hij een blokje kaas. Zijn
Het laatste jaar van Cas Oorthuys was één van de eerste fotoboeken die ik kocht. Ik bladerde het door en besloot: dit moet in mijn kast staan. Het toont uitgehongerde blikken, onderduikers, jodensterren. Geen tekst,
Het was een klusje wat ik al een tijd op mijn lijst had staan. Iets waar ik geen zin in had omdat het zo weinig inspirerend is. Maar soms moet je zin máken. En dat