Mijn Instagram make-over: waarom en hoe?
Ik heb al jaren een Insta-account waar ik nauwelijks actief op ben. Ik vind het format stom en heb een website waarop je mijn projecten kunt zien. Maar toch zoeken mensen mij op Insta, en
Ik heb al jaren een Insta-account waar ik nauwelijks actief op ben. Ik vind het format stom en heb een website waarop je mijn projecten kunt zien. Maar toch zoeken mensen mij op Insta, en
Mijn bureau is altijd rommelig. Ik begin met een leeg blad en neem mezelf voor het zo te houden. Maar binnen een uur lijkt er – geheel organisch – een stapel boeken, papier en post-its
Vorige week zaten mijn twee benen grotendeels vast aan een plank; ik was een weekje snowboarden. En ieder jaar begin ik weer met de belangrijkste stelregel: daar waar je naar kijkt, daar ga je heen.
Je hebt iets gemaakt – een tekening, een foto, een boek – en je vindt het resultaat maar niks. Wat doe je dan? De leukste reactie hierop las ik vandaag ergens in een hoekje van
Ik ben net terug van vakantie en zie nu pas dat ik als een idioot landschappen heb gefotografeerd. Die waren ook wel erg indrukwekkend, maar thuis ben ik er snel op uitgekeken. Iedere vakantie blijkt
Gelukkig vindt mijn vriend autorijden leuk, want ik zit het liefst op de bijrijderstoel. Kan ik lekker naar buiten kijken en leuke weetjes delen. Of suggesties doen voor rare tussenstops. Voor wie dat ook wil
Een paar weken geleden voegde ik mijn naam toe aan de wachtlijst voor Dall-E, een programma dat op basis van een paar woorden hele beelden bij elkaar verzint. Gisteren werd ik eindelijk toegelaten. Hieronder vind
Je foto’s hebben recht op ruimte. Maar hoe pak je die als het Fotomuseum jouw naam niet kent? Als fotobladen jouw werk niet publiceren? Gewoon door eens wat langer na te denken wat je verder
Vroeger was ik gek op zoek de 7 verschillen tekeningen. Nu nog steeds, maar ik zie ze nergens meer. Gelukkig kun je zelf iets soortgelijks maken, gewoon door op dezelfde locatie foto’s te maken op
Goede metaforen blijven bij mij hangen. Zo hoorde ik reclameman en kunstenaar Erik Kessels onlangs iets vertellen over voor- en achtertuinen. Nu heb ik geen groene vingers, maar daar ging het gelukkig ook niet over.